Día da Bandeira Arxentina

O ‘Día da Bandeira conmemórase cada ano en Arxentina o 20 de xuño’. Esa data é feriado nacional e día festivo dedicado á bandeira arxentina e á conmemoración do seu creador, Manuel Belgrano, falecido nese día de 1820. A data foi decretada por lei 12.361 do 8 de xuño de 1938, con aprobación do Congreso, polo entón Presidente da Nación Arxentina, Roberto M. Ortiz.

A partir do ano 2011, por decreto nacional, devandito feriado é inamovible.

A bandeira foi creada o 27 de febreiro de 1812, durante a xesta pola Independencia das Provincias Unidas do Río da Prata.

A principal sede das conmemoracións do Día da Bandeira é o Monumento Histórico Nacional á Bandeira, en Rosario, provincia de Santa Fe, lugar no que a bandeira foi izada por primeira vez en dúas baterías de artillería, a cuna da bandeira, situadas en beiras opostas do río Paraná. A celebración consiste dunha reunión pública á que asisten o presidente e membros das forzas armadas, veteranos da guerra das Malvinas, as forzas policiais, e unha serie de organizacións civís.

Desde hai algúns anos, inclúese o desfile da bandeira máis longa do mundo, que é confeccionada en forma comunitaria pola poboación de Rosario.

En 1812, as tropas ás ordes de Manuel Belgrano comezaron a utilizar unha escarapela bicolor azul-celeste e branco (Cores adoptadas polas cintas e escarapelas distintivas utilizadas polos «chisperos» ou patriotas adherentes á revolución do 25 de maio de 1810). O mesmo Belgrano expresou nun informe oficial que non usaba o vermello «para evitar confusións», xa que os exércitos «realistas» (é dicir, os españois e os seus adictos) usaban esa cor. O 13 de febreiro de 1812 Belgrano propuxo ao goberno a adopción dunha escarapela nacional para os soldados e 10 días despois adoptouna logo de que o 18 de febreiro de 1812 a Xunta declarase abolida a escarapela vermella e recoñeceu a branca e celeste.

«Sendo preciso enarborar bandeira e non téndoa, mandeina facer branca e celeste conforme ás cores da escarapela nacional».
Manuel Belgrano.

As cores da escarapela, que logo foron os da bandeira, teñen outro antecedente: eran os que identificaban os membros da Sociedade Patriótica (grupo político e literario de civís e militares identificados con lase. A primeira escarapela, suponse, era branca, celeste e branca.

Preto de Macha, en Bolivia, atopáronse dúas bandeiras que se supón eran as que levou Belgrano ata o Alto Perú durante a súa campaña militar. Usouse a bandeira sen o sol no centro. Logo de 1985 o Congreso promulgou unha lei polo cal todas as bandeiras teñen que ter o sol de maio, mediante esta lei calquera particular ou empresa privada pode acceder a unha bandeira co sol, deixando de ser así só dos organismos estatais.

Rubens Rocha