Editoral do campamento da «Pobreza Mata»

Máis de quince días levan acampando Juan e David na Praza do Rei, quince días resistindo aos fortes ventos que ten dita praza, quince días resistindo á choiva, quince días resistindo, resistindo.

Ese concello que di que recibe a todo tempo de persoas, ese concello que di escoitar a todo tipo de persoas, ese concello que farda de que máis políticas sociais destina do estado español, todo falacias, todo falsidades, todo mentiras, todo trapalladas, todo populísmo, quince días que levan sen interesarse por Juan e David as caras visibles das persoas sen fogar cansos de ser maletas que dun día a outro son movidas.

Albergue municipal, ese albergue que foi dos vigueses e viguesas, foi, se foi, foi porque agora lévao a CRUZ ROJA a cal de no canto de ser solidaria segue mantendo un regulamento excluínte, albergue que o máximo de estancia é de 10 días, o que supoñen que en 10 días a man de deus sácache de pobre a rico, Cruz Roja que agora se atreve a cortar dereitos aos seus traballadores, Cruz Roja que escraviza con soldos miserables aos traballadores e traballadoras non o digo eu senón a denuncia desta semana dos seus traballadores e traballadoras, noticia que moitos que falan da dignidade non tiveron os miolos de compartila nas suas redes sociais.

Quince días dun campamento cheo de dignidade e de respecto, quince días nos cales só os chamou a Xunta de Galicia a cal só se presto a pagarlles os almorzos no canto de aceptar as peticións da xente invisible esa que calquera cidadán cruza a cara para non velas ou esa que estigmatiza emitindo xuízos noxentos con falsas lendas urbanas ao estilo dun hoax que os que ten pouca masa gris se os creen.

Quince días, quince días de loita constante, quince días sen ser escoitados, e os que os escoitan xa que se dignan a ir ata o campamento quedan pampos desa falacia de que VIGO É UNHA CIDADE FERMOSA, cómplices diso son os MASS MEDIA (medios de comunicación) da cidade que venden oasis faltando á etica e a veracidade cosa que son as dúas bandeiras do xornalismo pero vendense por un puñado de euretes, se oasis, xa saben que é un oasis para que definilo cando o mais feo é crer que ese oasis é de verdade, pobre sexa a inxenuidade a cal se conforma coas humanizacions e pensan que Xentrificación e nome dunha muller de bo estatus.

PD. Tan so decir que mañá podes ser ti un sen teito e sufrir o insufrible. A que esperas a achegarte ao CAMPAMENTO e informarte de verdade da tua cidade esa que era amiga e hoxe e elitista?

Rubens Rocha [@IlCanallaRubens]

#EuSonDigno #EuSonJUANeDAVID

A noticia da Cruz Roja: http://www.noticiasvigo.es/persoal-do-albergue-municipal-vigues-demanda-cruz-roja-modificar-as-suas-condicions-traballo/